تابستان امسال، من این شانس را داشتم که از یک مزرعه بوقلمون در شرق کارولینای شمالی بازدید کنم. من تقریبا 20 سال است که در کشاورزی کار کرده ام، اما این اولین بازدید من از یک مزرعه بوقلمون بود.. تابستان امسال، من این شانس را داشتم که از یک مزرعه بوقلمون در شرق کارولینای شمالی بازدید کنم. من تقریبا 20 سال است که در کشاورزی کار کرده ام، اما این اولین بازدید من از یک مزرعه بوقلمون بود.. مزرعه از سال 1919 در خانواده کشاورز بوده است. جایی که اکنون خانه های بوقلمون وجود دارد، زمانی تنباکو رشد می کرد. شش سال پیش، او با قرارداد با باتربال، پرورش بوقلمون را آغاز کرد. من 15 صفحه یادداشت برداشتم، بنابراین انتخاب تنها پنج مورد برای برجسته کردن آسان نبود، اما آنها اینجا هستند.. بوقلمون ها به طور طبیعی گیاهخوار نیستند. مانند من، ممکن است برچسب “گیاهخواران تغذیه” را روی بسته های بوقلمون در فروشگاه مواد غذایی دیده باشید.. به نظر می رسد، بوقلمون ها گیاهخوار نیستند، بلکه همه چیزخوار هستند. بوقلمون های پرورش یافته در مراتع و بوقلمون های وحشی علاوه بر علف و سایر گیاهان، حشرات و کرم ها را می خورند.. با این حال، تقاضای مصرف‌کنندگان برای «تغذیه گیاه‌خواری» شرکت‌ها را بر آن داشته است تا یک گزینه رژیم گیاه‌خواری را به برنامه تغذیه خود اضافه کنند تا در عین برآورده شدن نیازهای غذایی بوقلمون‌ها، خواسته‌های مشتری را برآورده کند.. به برخی از گله ها (گروهی از بوقلمون ها) با هیچ گوشت یا فرآورده های فرعی گوشتی تغذیه نمی شود، علیرغم این که مادر طبیعت در نظر داشت آنها را بخورند، بنابراین می توانند روی برچسب “غذای گیاهی” داشته باشند.. این خوراک تقریباً 10 بار در طول زندگی بوقلمون تغییر می کند تا نیازهای غذایی آن را برآورده کند. بوقلمون ها متخصص تغذیه خود را دارند، یک کارمند Butterball، که غذای آنها را کنترل می کند و دستور العمل های مربوط به هر مرحله از زندگی را تهیه می کند.. رژیم غذایی آنها شامل ویتامین ها و پروبیوتیک ها است. همانطور که کارشناس تغذیه به ما گفت: «چیزی که در خوراک بوقلمون می‌ریزیم، نمی‌توان در دهان من گذاشت. «پرورش بوقلمون یک شغل 365 روزه است و فقط برای کشاورز نیست. کشاورز به ما گفت که صبح کریسمس مانند هر روز دیگر به انبارها می آید. وقتی بوقلمون در مزرعه دارد نمی تواند تعطیلات آخر هفته را در ساحل ترک کند. هر روز، کشاورز حداقل دو بار در هر خانه بوقلمون قدم می زند. هر انباری مجموعه‌ای از رایانه‌های مخصوص به خود را دارد که همه چیز را از دما گرفته تا خوراک نظارت می‌کنند. اگر سیستم اصلی از کار بیفتد، یک سیستم پشتیبان فعال می شود. اگر در یکی از خانه‌های بوقلمون مشکلی پیش بیاید، روز یا شب، تلفن همراه او هشدار دریافت می‌کند. فقط کشاورز نیست که آماده است. دامپزشک شرکت به یاد آورد که یک روز یکشنبه صبح در مورد بوقلمون های بیمار تماس گرفت. او اواخر همان روز در مزرعه بود تا بوقلمون ها را بررسی کند. بوقلمون ها نیاز به نسخه دارند. هیچ آنتی بیوتیکی در مزرعه ذخیره نمی شود. اگر کشاورز نگران یک بوقلمون یا کل گله باشد، با تکنسین خدمات مزرعه خود یا دامپزشک شرکت تماس می گیرد.. در صورت نیاز به درمان، دامپزشک نسخه ای می نویسد که به انبار ارسال می شود تا پراکنده شود.. اگر کل گله نیاز به درمان داشته باشد، می توان یک آنتی بیوتیک به آب یا خوراک اضافه کرد. برای اطمینان از اینکه دارو قبل از ارسال برای فرآوری از طریق سیستم بوقلمون کار کرده است، زمان‌های قطع مصرف رعایت می‌شود.. باتربال یک آزمایشگاه تشخیصی دارد که کالبد شکافی (به نام کالبد گشایی) حیواناتی را که در مزرعه مرده اند انجام می دهد تا علت مرگ را مشخص کند.. این اطلاعات به دامپزشک کمک می کند تصمیم بگیرد که در صورت وجود چه اقدامی برای اطمینان از سلامت باقی مانده بوقلمون لازم است.. فقط برای ثبت، تنها هورمون های موجود در بوقلمون همان هایی هستند که به طور طبیعی دارند. در واقع، دادن هورمون یا استروئید به بوقلمون، جوجه یا سایر طیور غیرقانونی است.. بوقلمون های جوان پرهای بچه خود را از دست می دهند. بوقلمون هایی که دیدیم کمتر از یک هفته در مزرعه بودند. وقتی دامپزشک یکی را برداشت، متوجه چند نقطه بدون پر روی بدنش شدم. من در مورد آن پرسیدم و فهمیدم که اولین بار بوقلمون ها چه زمانی از تخم بیرون می آیند، پرهای بچه دار یا نرم و کرکی دارند.. بوقلمون ها به طور طبیعی پرهای بچه خود را از دست می دهند و پرهای بالغ رشد می کنند. مرا به یاد افتادن دندان های شیری پسرم انداخت. من همچنین تعجب کردم که متوجه شدم بوقلمون ها 100% پر ندارند. برخی از مناطق به طور طبیعی بدون پر هستند. بوقلمون ها همدیگر را دوست دارند. آنها واقعاً یکدیگر را دوست دارند. آیا عکس های یک خانه بوقلمون را دیده اید که همه پرندگان کنار هم جمع شده اند؟ ممکن است فکر کرده باشید که آنها نزدیک ایستاده اند زیرا جایی برای پخش شدن نداشتند. شما اشتباه می کنید. وقتی وارد خانه بوقلمون شدیم، از اینکه چقدر جادار است شگفت زده شدم. اگر تا به حال وارد زمین فوتبال شده اید، آیا متوجه شده اید که چقدر طول می کشد؟ زمین بازی 100 یارد یا 300 فوت است. این خانه بوقلمون دو برابر بود. 600 فوت طول داشت. فضای باز زیادی وجود داشت، با این حال بوقلمون ها همه در یک منطقه عمومی بودند. به نظر می رسد، بوقلمون ها پرندگان اجتماعی هستند و دوست دارند در اطراف یکدیگر باشند. با توجه به انتخاب، آنها به هم خواهند چسبید. بوقلمون ها دور ما جمع شدند و گروهی حرکت کردند در حالی که ما در خانه بوقلمون قدم می زدیم. از وسط گله گذشتیم که مثل جدا شدن دریای سرخ بود، اما خیلی زود دوباره دور هم جمع شدند.. هنگامی که آنها تصمیم گرفتند که ما دیگر جالب نیستیم، آنها دور شدند و به انجام کارهای بوقلمون برگشتند. کشاورز اسمش را گذاشت «پاپ کورنینگ»، من فقط اسمش را گذاشتم بوقلمون های شاد.
